Stolpersteine
Vandaag werden er in Arnhem nieuwe struikelstenen geplaatst. Deze kleine messing steentjes, ook wel Stolpersteine genoemd, liggen voor huizen waar vroeger mensen woonden die tijdens of rond de Tweede Wereldoorlog zijn vervolgd en omgebracht. Op elke steen staat de naam van een slachtoffer, samen met het geboortejaar, de plek en datum van arrestatie en overlijden. Wat deze stenen zo bijzonder maakt, is dat ze midden in woonwijken liggen. Je loopt er zomaar langs, of overheen. En juist doordat ze zo zichtbaar in het straatbeeld liggen, maken ze je even stil. Je “struikelt” er met je aandacht overheen zowel letterlijk als figuurlijk en wordt zo telkens geroepen tot stilstand en reflectie.
Bij aankomst in het gemeentehuis werden we hartelijk ontvangen. Er stonden thee en koekjes klaar, wat meteen zorgde voor een warme welkom. Na het welkom namen we plaats en begon het officiële gedeelte van de ochtend. We luisterden naar een indrukwekkend verhaal over de familie van de persoon voor wie de Stolperstein geplaatst werd. Het was een persoonlijk en aangrijpend verhaal dat liet zien wat de oorlog betekende voor diens familie. Het raakte ons dat iemand zo een persoonlijk verhaal met ons deelde. Door te luisteren kregen we een beeld van wie de persoon was en hoe deze leefde.
Na het verhaal liepen we met rozen in een stoet door de stad naar de plek waar de eerste Stolperstein gelegd werd. Tijdens de wandeling besproken we wat ons het meest aangreep van de ochtend die we hadden gehad en over het verhaal dat wij hadden gehoord. Op de plek van de steen werden nog een paar mooie woorden gesproken en er was een joods gebed. Daarna werd de Stolperstein met zorg geplaatst voor de apotheek van de man. Het moment zelf was kort, maar krachtig. De steen van klein formaat, maar groot in betekenis.
De hele ervaring was erg interessant. Het was bijzonder om erbij te mogen zijn, om te luisteren, mee te lopen en uiteindelijk te zien hoe één steen zoveel betekenis kan dragen. Het herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om het verleden te blijven herdenken en hoe elk individueel verhaal telt.
